Εντυπωσιακό ιαπωνικό ειδώλιο του Mποντισάτβα Γίζο Μποζάτσου (Κσιτιγκάρμπα στα σανσκριτικά), της περιόδου Καμακούρα ή της περιόδου Μουρομάχι (1185-1573). Στο Βουδδισμό, Μποντισάτβα είναι εκείνος, που αν και έχει φθάσει στη «φώτιση?, παραμένει στη γη για να σώσει τους ανθρώπους από τη δυστυχία. Κατά την περίοδο Καμακούρα (1185-1333) έντονη ήταν η πεποίθηση ότι ο Γίζο προκειμένου να βοηθήσει τους ανθρώπους να κατακτήσουν τον «Παράδεισο της Αμόλυντης Γης?, κατεβαίνει ακόμα και στην Κόλαση. Το συγκεκριμένο ειδώλιο παρουσιάζει το Γίζο ως προστάστη των ταξιδιωτών. Απεικονίζεται φαλακρός και φορεί ποδήρες μοναστικό ένδυμα με λεπτά σχέδια από μαύρο χρώμα, που μιμούνται μοτίβα μπροκάρ μεταξωτού υφάσματος, ενώ στο κέντρο του στήθους φέρει σβάστικα-βουδδιστικό σύμβολο. Από το ειδώλιο δεν σώζεται το φωτοστέφανο, το σκήπτρο και η ιερή πέρλα, που στηριζόταν στη μικρή βάση που κρατεί ο άνδρας με το προτεταμένο του χέρι. Το πολύ όμορφο γλυπτό ανήκε στη μεγάλη συλλογή ιαπωνικής τέχνης του Γρηγορίου Μάνου.