Πρωτότυπο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον τόσο για τη χρήση όσο και για τη διακόσμησή του είναι το κουτί για γράψιμο, που ονομάζεται στα ιαπωνικά Suzuribaco, της συλλογής Γρηγορίου Μάνου. Το ανώτερο τμήμα του καλύμματός του φέρει επίθετα κομμάτια από φίλντισι, κοράλι, ελεφαντόδοντο, λάκκα και χρυσό χρώμα, που συνθέτουν ένα παραθαλάσσιο βραχώδες τοπίο με κατοικία. Τα κουτιά για γράψιμο αποτελούν ξεχωριστή κατηγορία έργων της ιαπωνικής τέχνης. Συνήθως περιλάμβαναν θήκες και εξαρτήματα για γράψιμο, πινέλα διαφόρων ειδών, ένα συμπαγή λίθο από μελάνι και μικρό δοχείο νερού για να αραιώνεται το μελάνι. Ήταν απαραίτητα για κάθε μορφωμένο άνθρωπο, καθώς μαρτυρούσαν τη στενή του σχέση με το γραπτό λόγο, που είχε εξέχουσα θέση στον ιαπωνικό πολιτισμό.