Από τις πληρέστερα σωζόμενες μυκηναϊκές τοιχογραφίες είναι αυτή, που κάλυπτε το νοτιοανατολικό τοίχο του δωματίου 31, του λεγόμενου «Δωματίου Τοιχογραφιών? του Θρησκευτικού Κέντρου των Μυκηνών, μπροστά στον οποίο βρέθηκε μία πλατφόρμα/βωμός καλυμμένη με σοβά και διακοσμημένη με γραπτά «κέρατα? και άκρες δοκών. Η τοιχογραφία καλύπτει τρεις περιοχές σε δύο επίπεδα. Στο ανώτερο, αριστερά του βωμού, εικονίζεται μία κενή θύρα, ενώ πάνω από το βωμό, σε χώρο δωματίου, πλαισιωμένες με πεσσούς και τα πόδια γυμνά πάνω στο επενδυμένο δάπεδο, δύο γυναικείες μορφές στέκονται αντίκρυ. Η μία στα αριστερά φοράει μανδύα με σιρίτι γύρω από το όριό του και κρατάει ένα ξίφος με την αιχμή προς τα κάτω, ενώ η άλλη κρατάει ραβδί και φοράει την τυπική φούστα «με βολάν? και μπούστο, που αφήνει το στήθος γυμνό. Ανάμεσά τους εικονίζονται δύο μικρές ανδρικές μορφές, μετέωρες, που αποδίδονται η μία με κόκκινο και η άλλη με μαύρο χρώμα. Στο κατώτερο επίπεδο, στην περιοχή αριστερά της πλατφόρμας/βωμού, εικονίζεται επίσης σε χώρο δωματίου μία γυναικεία μορφή, που συνοδεύεται από ζώο, πιθανόν λιοντάρι, και κρατάει δεμάτια αραβοσίτου με ανυψωμένα χέρια. Και οι τρεις γυναικείες μορφές φορούν πόλο και οι ενδυμασίες τους είναι χαρακτηριστικές της μυκηναϊκής εικονογραφίας. Οι απόψεις διαφέρουν σχετικά με την ερμηνεία της τοιχογραφίας, δηλαδή εάν οι γυναικείες μορφές παριστάνουν θεότητες ή θνητούς και κατά πόσο σχετίζονται με θεότητες των ιστορικών χρόνων, όπως η Αθηνά και η Δήμητρα.