Ενεπίγραφο χείλος μεγάλου αγγείου, που έχει ιδιαίτερη σημασία για την ιστορία και τη μυθολογία της περιοχής των Μυκηνών. Προέρχεται μάλλον από κρατήρα με κυλινδρικό σώμα, είναι επίπεδο και ολόβαφο με αμαυρό γάνωμα στο εσωτερικό και στην ανώτερη επιφάνειά του. Στο σημείο αυτό είναι χαραγμένη η επιγραφή: «…ΑΜΕ(Ν)ΜΝΟ…? (Αγαμέμνο), που χρονολογείται στον 4ο αι. π.Χ. Το χείλος βρέθηκε το 1952 κατά τις ανασκαφές της Αγγλικής Αρχαιολογικής Σχολής, μαζί με άλλα αναθήματα σε χώρο λατρείας, περίπου 1 χιλ. νότια της ακρόπολης των Μυκηνών, στις όχθες του Χάους, κοντά σε μυκηναϊκό οδικό άξονα. Στο σημείο αυτό αποκαλύφθηκε περίβολος με ίχνη λατρείας, που χρονολογείται από τα τέλη του 8ου αι. π.Χ. Ο χώρος στα μέσα της ελληνιστικής εποχής διαμορφώθηκε πιθανόν σε τέμενος από τους Αργίτες, με κτήριο και λίθινο δάπεδο στον υπαίθριο χώρο, αφιερωμένο στον τοπικό ήρωα και πρωταγωνιστή των ομηρικών επών, Αγαμέμνονα.